Z czym Państwa dziecko mogło borykać się w czasie nauki zdalnej?

 - brakiem lub znacznie ograniczonymi kontaktami z rówieśnikami

- znużeniem i zmęczeniem wynikającym z konieczności spędzania wielu godzin każdego dnia przed ekranami

- samotnością, obniżonym nastrojem

- problemami z motywacją do nauki lub innych aktywności (np. wyjść spacer)

- problemami z koncentracją na lekcjach zdalnych

- problemami z opanowaniem materiału szkolnego

- problemami technicznymi nasilającymi poziom stresu na lekcjach

- brakiem lub ograniczonymi wyjściami z domu

- strachem przed koronawirusem, przed zachorowaniem swoim i najbliższych

- sprawami rodziny (pogorszeniem sytuacji finansowej, konfliktami, chorobą, śmiercią, lękami i obawami rodziców)

 

Czego może się bać Państwa dziecko wracając do szkoły?

- że nie uzyska akceptacji w grupie (np. z powodu zmian w wyglądzie)

- że w krótkim czasie pogorszą mu się oceny

- że będzie wiele kartkówek i sprawdzianów

- że nauczyciele będą sprawdzać i oceniać jego notatki i zeszyty ćwiczeń

- że nauczyciele będą chcieli sprawdzić, czy uczyło się podczas nauki zdalnej i czy nie oszukiwało na sprawdzianach zdalnych

- że w tym krótkim czasie będzie przytłoczone ogromem nauki i nadrabianiem zaległości

- że zachoruje, bo będzie w grupie (i zachoruje jego rodzina)

Drogi Rodzicu, pamiętaj:

Znajdź czas na rozmowę ze swoim dzieckiem.

Spędzaj z nim wspólnie czas wolny (to również jest dobre pole do wspólnej rozmowy).

Bądź otwarty. Nie zbywaj dziecka, gdy zadaje trudne pytania (dla Twojego dziecka to tematy ważne).

Akceptuj jego emocje i odczucia. Nie bagatelizuj ich. Okaż zrozumienie. Zapewnij, że ma prawo tak się czuć.

Powiedz dziecku, że Ty też doświadczasz trudnych emocji. Pokaż mu, jak może sobie radzić z tymi emocjami.

Wspieraj dziecko w realizacji obowiązków szkolnych. Pomagaj mu w organizacji czasu na naukę. Pamiętaj, by w planie dnia dziecka był też czas wolny.

Obserwuj swoje dziecko. Niepokojące Cię sygnały zgłaszaj wychowawcy i specjalistom szkolnym (psychologowi i pedagogowi). Szybka reakcja i pomoc pozwoli uniknąć pogłębiania się jego trudności.

(bezpłatna i anonimowa pomoc dla rodziców: Telefon dla Rodziców i Nauczycieli 800 100 100 (kontakt online https://800100100.pl/))

Bądź w kontakcie z wychowawcą. Pytaj o funkcjonowanie dziecka w szkole (na lekcjach i w grupie rówieśniczej).

Twoje dziecko może zupełnie inaczej zachowywać się w szkole niż w domu.

Nie licz na to, że trudności Twojego dziecka miną lub rozwiążą się same.

Nie musisz zawsze wiedzieć, co powiedzieć swojemu dziecku i jak reagować na jego trudne zachowania. Dbając o swoje dziecko zwróć się w takich sytuacjach o pomoc do psychologa.

Czas pandemii i izolacji jest trudny także dla dzieci.

Każde dziecko inaczej reaguje na obecną sytuację i wraca do szkoły z innymi problemami. Twoje wsparcie i otwarta, akceptująca postawa ułatwi mu radzenie sobie z tymi trudnościami.

Dzieci też mają swoje problemy (nie mniej ważne niż problemy dorosłych). Nie bagatelizuj ich. Bądź otwarty, by Twoje dziecko chciało z Tobą o nich rozmawiać.

Proszenie o pomoc specjalistów nie jest przejawem Twojej porażki. To oznaka Twojej miłości i dbania o swoje dziecko.

Zadbaj również o swoje zdrowie psychiczne. Twoje problemy i trudności odczuwa dziecko i martwi się o Ciebie.

Przygotowano na podstawie opracowania Anety Nocoń.